Ιστορικό
Η αρχική στόχευση ήταν να ενισχύσουν τις κιθάρες ώστε να ακούγονται ικανοποιητικά σε πιο θορυβώδη περιβάλλοντα. Για τον σκοπό αυτό, ενσωματώθηκαν απλοί μαγνήτες στις κιθάρες, εξασφαλίζοντας ότι θα ακούγονται σε ικανοποιητική ένταση ακόμη και μέσα σε ένα μεγάλο συγκρότημα. Η ιδέα ήταν να διατηρηθεί ο ήχος τους αλλά αυτό ήταν μόνο η αρχή..
Κατά την δεκαετία του 1950 πρωτοπόροι όπως ο Leo Fender και ο Lester Polfuss (γνωστός ως Les Paul) τοποθέτησαν τους μαγνήτες και τις χορδές σε ένα κομμάτι ξύλου, δίνοντας έτσι τη ζωή στην ηλεκτρική κιθάρα. Αρχικά η Fender Broadcaster που αργότερα μετονομάστηκε στην περίφημη πλέον Telecaster έγινε σύντομα μία επιτυχημένη ηλεκτρική κιθάρα. Ακολούθησε το μοντέλο Stratocaster της εταιρείας και η εξίσου εμβληματική Les Paul της Gibson. Η αναζήτηση παρέμεινε για έναν ισχυρό, αλλά καθαρό ήχο. Αυτό οδήγησε την Gibson να διακόψει προσωρινά την παραγωγή της Les Paul το 1960. Οι κιθάρες τους με τους χαμηλού θορύβου μαγνήτες τύπου PAF humbuckers δεν είχαν και τόσο καλή διαύγεια και παραμόρφωναν πολύ γρήγορα τους ενισχυτές.
Όταν οι Beatles έκαναν την εμφάνισή τους, χρησιμοποίησαν ενισχυτές VOX, οι οποίοι παρήγαγαν έναν υπέροχο, καθαρό ήχο, ιδιαίτερα σε αρμονία με τις ημιακουστικές τους κιθάρες Rickenbacker, Gretsch και Epiphone. Επειδή την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν πολύπλοκα συστήματα ήχου PA με κονσόλες κ.α (μόνο εγκαταστάσεις φωνής τότε), οι ενισχυτές έπρεπε να λειτουργούν σε υψηλότερα επίπεδα έντασης ειδικά μέσα σε μεγάλους συναυλιακούς χώρους. Αρχικά, παρατηρούνταν μη επιθυμητές παραμορφώσεις – distortion και ανατροφοδοτήσεις – feedback στον ήχο. Ορισμένοι μουσικοί όμως είδαν την δυναμική σε αυτές τις παραμορφώσεις. Οι ενισχυτές έπαιζαν στο μέγιστο, υπεροδηγώντας ανελέητα τα στάδια ισχύος τους. Οι τεχνικοί άρχισαν να αποδέχονται αυτό που προηγουμένως απέφευγαν: την παραμόρφωση. Διάσημα παραδείγματα όπως το ριφ του “Satisfaction” του Keith Richards και το Fuzz Bass του Paul McCartney στο “Think For Yourself” (LP: Rubber Soul). Και στις δύο αυτές περιπτώσεις πιθανόν χρησιμοποιήθηκε ένα Maestro Fuzz. Οι ήχοι του Fuzz της δεκαετίας του ’60 είναι αρκετά χαρακτηριστικοί, αλλά ένας από τους καλύτερους και πιο αναγνωρίσιμους σε αυτόν τον τομέα παρουσιάστηκε από τον Eric Clapton. Κατά την εγγραφή του θρυλικού άλμπουμ Bluesbreaker, χρησιμοποίησε μια Gibson Les Paul Sunburst (’58 ή ’59 με PAF humbuckers) και έναν ενισχυτή Marshall Combo 50 watt. Το Master Volume δεν υπήρχε πουθενά, οπότε ο Eric γύρισε όλα τα πεντάλ στο τέρμα (τη “συνηθισμένη κίνηση του χεριού”). Ο ηχολήπτης, όπως φαίνεται, είχε πανικοβλήθηκε και το μικρόφωνο έπρεπε να τοποθετηθεί σε αρκετή απόσταση. Το αποτέλεσμα; Ένας από τους πιο γεμάτους, καπνιστούς και, κατά την άποψή μας, πιο όμορφους ήχους όλων των εποχών.
Άλλοι κιθαρίστες όπως ο Jeff Beck και ο Jimmy Page, διάδοχοι του Clapton στους Yardbirds, χρησιμοποίησαν Soul Benders για να ενισχύσουν τους VOX AC30 τους. Ο Jimi Hendrix χρησιμοποίησε το Maestro Fuzz Face και ένα VOX WAH WAH. Τότε δεν υπήρχαν πολλά άλλα εφέ. Κάποια tape echoes όπως το Echoplex ή το WEM Copycat. Ο Hendrix είχε και μερικά πιο περίπλοκα gadgets όπως το Univibe (ένα είδος τεχνητού Leslie) και το Octaver.
Σημαντικό: Οι προηγούμενες παραμορφώσεις συνήθως προκαλούσαν έναν ενδιαφέρον ήχο στον ήδη υπεροδηγημένο ενισχυτή. Είναι ένα εντελώς διαφορετικό ηχητικό αποτέλεσμα από το να χρησιμοποιείτε μία παραμόρφωση σε έναν καθαρό ενισχυτή. Ο ήχος του ροκ, όπως τον ξέρουμε και τον αγαπάμε, ήταν ουσιαστικά ολοκληρωμένος.Φυσικά, η πλειονότητα όσων ασχολούνται με την κιθάρα και τον ήχο της προσπαθεί να αναπαράγει αυτούς τους όμορφους παλιούς ήχους και να τους αναβαθμίσει λίγο. Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν έχει υπάρξει πολύ πραγματικά καινούργιο υλικό.
Κατά τη δεκαετία του ’70, αναπτύχθηκε το Master Volume – κεντρική ένταση στους ενισχυτές. Έτσι, οι ζεστοί ήχοι της λάμπας μπορούσαν να επιτευχθούν σε χαμηλότερα επίπεδα έντασης, δημιουργώντας παραμορφώσεις στον προενισχυτή, ενώ ένα άλλο ποντεσιόμετρο ελέγχει τη συνολική ένταση. Ο τύπος παραμόρφωσης ήταν ελαφρώς διαφορετικός (πολλοί σύγχρονοι κιθαρίστες τον προτιμούν ακόμα), αλλά αυτοί οι ενισχυτές ακούγονται καλύτερα. Τα πετάλια Phaser που εμφανίστηκαν ως πετάλια εφέ, αναβαθμίστηκαν αργότερα από flangers και chorus. Η κίνηση του πανκ, εκτός από τον αναζωογονητικό τρόπο παιξίματος, δεν έφερε πολλά καινούργια πράγματα.
Η πραγματική επανάσταση όμως προήλθε από έναν νεαρό κιθαρίστα – τον Eddie Van Halen. Έδωσε νέα πνοή σε παλιές μελωδίες της μπλουζ, χρησιμοποιώντας γρήγορες γραμμές λεγκάτο παίξιμο, χρησιμοποιώντας χρωματικές κλίμακες και φυσικά, εκτεταμένη χρήση του τρέμολο. Η φιλοσοφία του ήχου του κυριάρχησε για χρόνια. Σώματα τύπου Strat με έναν μαγνήτη στη γέφυρα και ένα ποτενσιόμετρο έντασης, συνδυασμένα με συστήματα τρέμολο όπως τα Floyd Rose ή Kahler, ενισχυμένα μέσω ενός ενισχυτή MARSHALL ή παρόμοιου.
Κατά τη δεκαετία του ’80, οι λάτρεις του ήχου όπως ο Steve Lukather δημιούργησαν τεράστια ηχοσυστήματα rack όπου διάφοροι προενισχυτές και ενισχυτές έστελναν το σήμα τους μέσα από πολυάριθμα υψηλής ποιότητας studio effects – που όχι πάντα ακούγονταν τόσο ακριβά όσο υποδείκνυαν οι ετικέτες τιμής τους. Λόγω των πολλών σταδίων που διέρχονταν τα σήματα, συχνά ο “ήχος,” χανόταν.
Στα ’90s, τα πράγματα αλλάζουν τελείως. Η φιλοσοφία: πάρε μια κιθάρα, σύνδεσέ τη σε έναν ενισχυτή, και ξεκίνα. Αυτό που σίγουρα παραμένει είναι η τάση για χρήση πιο “φυσικών” ήχων. Σε πολλές περιπτώσεις, αναζητείται ένας αρμονικά ισορροπημένος ήχος crunch, που πριν από δέκα χρόνια θα είχε περάσει απλά ως ένας απλός ήχος. Η μπάρα τρέμολο, τόσο αναπόφευκτη στα ’80s, δεν παίζει πλέον τόσο έντονο ρόλο. Πολλοί πρώην έντονοι χρήστες την αγνοούν πλήρως τώρα (π.χ., ο Paul Gilbert). Στις μέρες μας απλά υπάρχουν όλα αυτά και πολλά περισσότερα… Από λαμπάτους ενισχυτές με ένα κανάλι χωρίς master volume έως και προσομοίωση ενισχυτών που, υποτίθεται, προσφέρει όλους τους κλασικούς ήχους με το πάτημα ενός κουμπιού…
Τρανζίστορ εναντίον λάμπας
Για χρόνια, τα τρανζίστορ στους ενισχυτές κιθάρας θεωρούνταν ως φθηνές και κακές απομιμήσεις της καλής παλιάς τεχνολογίας των λυχνιών / λάμπας. Ωστόσο, οι τρανζίστορικοί ενισχυτές κατάφεραν να κερδίσουν αρκετό έδαφος. Χάρη εξελιγμένα κυκλώματα, οι ενισχυτές κιθάρας με τρανζίστορ χρησιμοποιούνται πλέον κατά κόρον. Σε αντίθεση με τη γενική τάση όπου η τεχνολογία των λυχνιών έχει σχεδόν εξαφανιστεί από τις ηλεκτρονικές συσκευές, οι παλιοί καλοί λαμπάτοι ενισχυτές κατέχουν ακόμη υψηλή θέση. Υπάρχει πλέον πολύ περιορισμένος αριθμός κατασκευαστών που συνεχίζουν να κατασκευάζουν λαμπάτους ενισχυτές. Οι λυχνίες είναι πολύ πιο ακριβές από τα τρανζίστορ ή τους ημιαγωγούς – chips, και είναι πολύ περισσότερο επιρρεπή σε βλάβες. Γιατί όμως είναι τόσο ξεχωριστοί οι λαμπάτοι ενισχυτές ηλεκτρικής κιθάρας;
Συνοπτικά – ο ήχος! Αντίθετα με την τεχνολογία HiFi, ένας ενισχυτής κιθάρας προορίζεται για να αλλάξει τον ήχο του σήματος. Το εφέ της παραμόρφωσης που σε άλλες περιπτώσεις είναι ανεπιθύμητο όπως στον ήχο Hi-Fi, δημιουργεί τον χαρακτηριστικό ήχο σε έναν ενισχυτή κιθάρας. Και ακριβώς σε αυτό το σημείο οι λυχνίες συμπεριφέρονται διαφορετικά από τα ψυχρά τρανζίστορ. Λόγω του απλού κυκλώματος, οι λυχνίες ανταποκρίνονται πιο γρήγορα στο σήμα. Οι λυχνίες λειτουργούν με πολύ υψηλότερες τάσεις. Ένα άλλο πλεονέκτημα είναι ότι λόγω της απλοϊκής κατασκευής τους η λαμπάτοι ενισχυτές έχουν διπλάσια ισχύς σε σχέση με την ισχύ του τρανζίστορ.
Οι περισσότεροι κιθαρίστες βλέπουν τον ενισχυτή κιθάρας ως ένα δικό ξεχωριστό όργανο. Ο κλασικός ήχος ροκ δημιουργείται τόσο σε μία λαμπάτη προενίσχυση όσο και στον τελικό ενισχυτή, αλληλεπιδρώντας με τα ηχεία (όπου συμβαίνουν επίσης παραμορφώσεις). Η φυσική επίδραση είναι ότι υψηλά επίπεδα σήματος στέλνονται στο πηνίο του ηχείου και το επίπεδο της παραμόρφωσης επηρεάζεται ηλεκτρομαγνητικά ανάλογα με την κίνηση του κώνου του ηχείου. Δεδομένου ότι το ηχείο μετατρέπει μόνο ένα περιορισμένο κομμάτι σε ηχητική ενέργεια, μέρος αυτής της ενέργειας επιστρέφει στον τελικό ενισχυτή, προκαλώντας την παραμόρφωση. Η παραμόρφωση του τελικού ενισχυτή συμβαίνει μόνο σε ένα συγκεκριμένο στάδιο.
Για τον κλασικό ήχο μέταλ, η συγκέντρωση σήματος βρίσκεται περισσότερο στην παραμόρφωση του προενισχυτή. Το σήμα συμπιέζεται περισσότερο εδώ, και ο τελικός ενισχυτής, με περισσότερο headroom, παράγει τον καθοριστικό ήχο.
Ορισμένοι κατασκευαστές άρχισαν να κατασκευάζουν υβριδικούς ενισχυτές για να ενσωματώσουν ένα λαμπάτο κύκλωμα στην προενίσχυση, ενώ χρησιμοποιούν έναν ενισχυτή τρανζίστορ στην τελική έξοδο για να φέρουν τον παραμορφωμένο ήχο στο επιθυμητό επίπεδο του τελικό ενισχυτή. Άλλοι προσομοιώνουν τον ήχο της λυχνίας με κυκλώματα DSP. Τα αποτελέσματα σήμερα είναι εντυπωσιακά – συχνά, ένας ψηφιακός ήχος δεν διαφέρει από έναν αναλογικό. Επιπλέον, αυτή η τεχνολογία επιτρέπει την προσομοίωση διάφορων “τύπων ενισχυτών λυχνίας”. Έτσι, όταν αγοράζετε έναν καλό ενισχυτή έχετε μια επιλογή διαφορετικών “ενισχυτών λυχνίας” και των χαρακτηριστικών τους ήχων.
Στην πιο προσιτή κατηγορία οι τρανζιστορικοί ενισχυτές κιθάρας κυριαρχούν την αγορά σήμερα. Παρέχουν αξιοπρεπείς αποτελέσματα και, λαμβάνοντας υπόψη την τιμή τους, προσφέρουν εξαιρετική αναλογία μεταξύ ποιότητας και τιμής.
Ενισχυτές Combo ή Stack
Από τη δεκαετία του 1950, υπάρχουν δύο βασικοί τύποι ενισχυτικών. Καταρχάς, υπάρχει η συνδυαστική χρήση κεφαλής και μίας καμπίνας με ηχεία (γνωστή από τη δεκαετία του 1970 ως “stack”). Ο άλλος τύπος είναι οι ενισχυτές κιθάρας combo – όπου το ηλεκτρονικό κύκλωμα του ενισχυτή είναι ενσωματωμένο στην ίδια καμπίνα με το ηχείο. Οι περισσότεροι κατασκευαστές παράγουν και τις δύο παραλλαγές.
Οι ενισχυτές, ιδιαίτερα οι λαμπάτοι, έχουν αρκετά βαριά εξαρτήματα. Και τοι καμπύνες δεν είναι και πολύ ελαφριά. Εδώ, θα βρείτε ένα, δύο ή ακόμη και τέσσερα ηχεία 10″ ή 12″ ιντσών εγκατεστημένα. Στους combo ενισχυτές, χρησιμοποιείτε το πολύ ένα ζέυγος ηχείων 2×12″, ενώ στα περισσότερα stacks μπορεί να συναντήσουμε καμπίνες με 4 ηχεία 10″ ή ακόμα και 4 ηχεία 12″. Πιθανόν να έχετε δει φωτογραφίες του Jimmy Page ή του Eddie Van Halen στη σκηνή με ένα Marshall stack που διαθέτει δύο καμπίνες 4×12″ στο παρασκήνιο.
Αλλά δεν πρόκειται μόνο για την ένταση όταν μιλάμε για ένα stack (κάποια combo μπορεί να είναι απίστευτα πιο δυνατά), αλλά και για τον όγκο του αέρα που κινείται, κάτι που μόνο μία καμπίνα 4×12″ μπορεί να κάνει. Η συνδυαστική χρήση μιας κεφαλής με καμπίνα προσφέρει άλλο ένα πλεονέκτημα. Μπορείτε να συνδυάσετε διάφορους τύπους καμπίνας (2×12″/4×10″/κλειστό πίσω μέρος/ανοικτό πίσω μέρος) ή ακόμη και να χρησιμοποιήσετε μοντέλα από διάφορους κατασκευαστές που μπορεί να έχουν καλύτερο ήχο. Είναι απλώς πιο ευέλικτο όσον αφορά τον ήχο και σας δίνει περισσότερες επιλογές.
Φυσικά, τα combos από την άλλη πλευρά έχουν και αυτά τα πλεονεκτήματά τους. Ένα από αυτά είναι η καλύτερη φορητότητα, αν και πολλά λαμπάτα combos μπορεί να έχουν αρκετό βάρος. Τα combos επίσης στήνονται πιο γρήγορα επειδή δεν χρειάζεται να ασχοληθείτε με καλωδίωση μεταξύ του ενισχυτή και της καμπίνας. Ανάλογα με το είδος μουσικής (π.χ., jazz) ή τον χώρο (μικρότερα κλαμπ κ.λπ.), ένα μικρό combo μπορεί να είναι περισσότερο από αρκετό. Τέλος, η τιμή επίσης μπορεί να είναι ένας καθοριστικός παράγοντας καθώς οι ενισχυτές combo τείνουν να είναι πιο προσιτοί συνήθως.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφέρουμε ότι για την ενίσχυση της έντασης ακουστικών οργάνων όπως είναι και η ακουστικη κιθάρα ή το μπουζούκι, υπάρχει μία ειδική κατηγορία ενισχυτών, οι ενισχυτές ακουστικών οργάνων. Οι ενισχυτές αυτοί είναι κατασκευασμένοι για να αποδίδουν τον ήχο των ακουστικών οργάνων όχι απλά σε μεγαλύτερη ένταση αλλά και με πολύ καλύτερη πιστότητα καθώς συνήθως διαθέτουν περισσότερα από ένα ηχεία. Τα ηχεία αυτά είναι πιο μαλακά σε σχέση με τα ηχεία που χρησιμοποιούνται στους ενισχυτές ηλεκτρικής κιθάρας και επίσης διαθέτουν crossover για τον διαχωρισμό των ακουστικών συχνοτήτων (χαμηλές και μεσαίες συχνότητες αναπαράγονται από το woofer ενώ οι πιο υψηλές από ένα twitter) ώστε να αποδίδουν με καλύτερο τρόπο τον ήχο ενός ακουστικού οργάνου χωρίς να τον παραμορφώνουν. Μπορεί επίσης να διαθέτουν και μία επιπλέον είσοδο σήματος για μικρόφωνο όπως συνήθως συμβαίνει σε ένα αυτοενισχυόμενο monitor που θα λέγαμε ότι μπορεί να κάνει εξίσου καλά την ίδια δουλειά με έναν ενισχυτή ακουστικών οργάνων.
Τι ήχο χρειάζομαι
Ή μήπως πρέπει να αναρωτηθούμε : πόσους ήχους χρειάζομαι;
Ενώ ο Keith Richards και ο Ron Wood των Rolling Stones χρησιμοποιούσαν πολλές διαφορετικές κιθάρες μαζί με πολλούς vintage ενισχυτές και συστήματα rack, όλα αυτά για να παράγουν τον (ήδη αυθεντικό και μοναδικό) ροκ ήχο των Stones, ο Mick Taylor χρειαζόταν μόνο μία Les Paul, έναν αρκετά ταλαιπωρημένο Fender Twin Reverb (με ένα δεύτερο Fender ως ανταλλακτικό) και δύο μικρά πετάλια Ibanez: ένα distortion (πιθανότατα ένα Ibanez Tubescreamer και ένα chorus, που ακούστηκε μόνο μια φορά κατά τη διάρκεια ενός κομματιού πιο προσανατολισμένου στην jazz-rock.Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτό το setup είναι ιδανικό για όλους. Οι περισσότεροι σύγχρονοι κιθαρίστες χρειάζονται απλά περισσότερους ήχους. Φυσικά, οι κιθαρίστες των blues χρειάζονται λιγότερους και πιο περιορισμένους ήχους συγκριτικά.
Επίσης δεν μπορούν όλες οι κιθάρες να καλύψουν τις ηχητικές ανάγκες ενός μουσικού. Ένα απλό παράδειγμα: αν ψάχνετε για τον τυπικό ήχο της country με υψηλή ένταση, η καλύτερη Les Paul δεν θα ήταν αρκετή. Αντίθετα, μια (πολύ πιο φθηνή) Telecaster σίγουρα θα σας βάλει στον σωστό δρόμο. Η κατασκευή μιας κιθάρας μπορεί επίσης να επηρεάσει τη στάση και τον τρόπο που παίζουμε: σε μια Stratocaster – με το ίδιο πάχος χορδών – χρειάζεστε περισσότερη δύναμη από ό,τι μία κιθάρα τύπου Les Paul. Αυτό οφείλεται στην διαφορετική κλίμακα κατασκευής και την υψηλότερη τάση χορδών, ένα σημαντικό στοιχείο για τον ήχο αυτών των κιθάρων. Πολλοί μουσικοί αγαπούν να “παλεύουν” με τις κιθάρες τους. Ο Jeff Beck συνήθιζε να λέει πόσο σημαντικό είναι για αυτόν το πάχος του λαιμού της κιθάρας στην επίτευξη του σωστού τόνου. Άλλοι προτιμούν τους άνετους, επίπεδους λαιμούς των παλαιών Les Paul (π.χ., Mick Taylor, Jimmy Page ή Slash).
Αν χρειάζεστε πολλούς ήχους, ο ενισχυτής πρέπει να τους παρέχει γρήγορα (με ένα πάτημα ενός κουμπιού ή μέσω κάποιου ποδοδιακόπτη). Σε αυτή την περίπτωση ένας vintage λαμπάτος ενισχυτής θα ήταν άτοπος, ακόμα κι αν παρέχει τον καλύτερο ήχο crunch στον κόσμο εκτός βέβαια αν χρησιμοποιούσαμε πεταλάκια εφέ, αλλά αυτό από μόνο του είναι μία άλλη ιστορία και ίσως ένα μελλοντικό άρθρο σας αυτό.
Για αρχή, πρέπει κανείς να ξέρει τι θέλει να κάνει. Τι μπορεί να χρειαστεί λοιπόν ένας κιθαρίστας αρχικά; Ανάλογα με το είδος της μουσικής που παίζει ή θέλει να παίξει οι απαιτήσεις είναι φυσικά πιο εστιασμένες – για παράδειγμα, οι καθαροί ήχοι χρησιμοποιούνται πιο συχνά από τους μουσικούς της τζαζ ή μπλουζ παρά από τους hard rockers. Φυσικά, αυτή είναι μια πολύ γενική προσέγγιση. Υπάρχουν πολλές άλλες δυνατότητες ή ενδιάμεσες μορφές. Κανείς δεν μπορεί (ή δεν θέλει) να απαγορεύσει στους κιθαρίστες να κάνουν τον ήχο τους να “πετά” με ένα flanger ή ένα LESLIE και κάποιος όπως ο David Gilmour που μπορεί να χρησιμοποιεί delays, πάντα έχει τουλάχιστον ένα πρόχειρο. Είναι σίγουρα καλό να είμαστε σαφείς για το τι πραγματικά θέλουμε να κάνουμε και τι χρειαζόμαστε πριν αγοράσουμε έναν ενισχυτή κιθάρας ή μεμονωμένα εξαρτήματα (πεταλάκια, πολυεφέ, πεταλιέρες κ.α)
Ενισχυτές Ακουστικών Οργάνων
Οι ενισχυτές ακουστικών οργάνων είναι μία ειδική κατηγορία ενισχυτών είναι αυτοί που είναι κατασκευασμένοι για ακουστικά όργανα όπως η ακουστική κιθάρα, το μπουζούκι κ.α. Οι ενισχυτές αυτοί συνήθως διαθέτουν περισσότερα από ένα ηχείο, για να μπορούν να αναπαράγουν τον ήχο ενός ακουστικού οργάνου με μεγαλύτερη ακρίβεια και καλύτερη ποιότητα. Διαθέτουν crossover για να διαχωρίζουν τις χαμηλές και μεσαίες συχνότητες από τις πιο υψηλές για να επιτύχουν μεγαλύτερη πιστότητα στον ήχο. Η χαμηλές και μεσαίες συχνότητες αναπαράγονται από ένα ηχείο woofer με 6’-12’ ίντσες ενώ οι υψηλές συχνότητες βγαίνουν από το ηχείο tweeter. Τα ηχεία woofer στους ενισχυτές αυτούς είναι πιο μαλακά σε σχέση με έναν ενισχυτή ηλεκτρικής κιθάρας. Αυτό εξασφαλίζει την ενίσχυση του ήχου με κορυφαία ποιότητα. Μπορείτε βέβαια να συνδέσετε την ακουστική κιθάρα σας και σε έναν ενισχυτή ηλεκτρικής κιθάρας ωστόσο το ηχητικό αποτέλεσμα που θα λάβετε δεν θα είναι το ίδιο ικανοποιητικό. Η ενισχυτές ακουστικών οργάνων συνήθως είναι εφοδιασμένοι και με το εφέ του βάθους (reverb) κάτι που απαιτείται στην ενίσχυση του ήχου ενός ακουστικού οργάνου για να μαλακώσει ακόμη περισσότερο ο ήχος και να βγει πιο φυσικός. Αντίστοιχα με τους ενισχυτές ακουστικών οργάνων υπάρχουν και τα αυτοενισχυόμενα ηχεία monitor 2-δρόμων που και αυτά με την σειρά τους είναι ικανά να ενισχύσουν τον ήχο ενός ακουστικού οργάνου με πολύ καλή ποιότητα ενώ διαθέτουν και επιπλέον εισόδους για να συνδέσετε ένα μικρόφωνο για φωνή ή ένα ακόμη όργανο.
Συμπέρασμα
Χωρίς αμφιβολία, μερικοί από τους πιο καταξιωμένους κατασκευαστές ενισχυτών combo είναι η σειρά BOSS Katana, Fender, Supro, Marshall, Peavey, Mesa Boogie, Vox, Line6, Orange και πολλοί άλλοι. Κάθε κατασκευαστής φέρνει ένα μοναδικό και αναγνωρίσιμο χαρακτηριστικό στους ενισχυτές του, κάνοντας δύσκολο το να ξεχωρήσουμε ένα συγκεκριμένο brand. Όλα συνδέονται με τις προσωπικές προτιμήσεις και το στυλ που θέλετε να ακολουθήσετε στο παίξιμο της κιθάρας σας. Ιδιαίτερα σημαντικά, ειδικά για αρχάριους, είναι τα combos της Kinsman, Kustom και Donner που ξεχωρίζουν για την ασυναγώνιστη σχέση ποιότητας και τιμής.
Οι τιμές για αυτά τα προϊόντα κυμαίνονται από περίπου 80 έως πάνω από 3500 ευρώ. Η διακύμανση στην ποιότητα, την απόδοση, τις λειτουργίες και τα επιπλέον χαρακτηριστικά συντελεί σε αυτήν την κλίμακα τιμών. Από προσιτούς ενισχυτές με τρανζίστορ για εξάσκηση έως και χειροποίητους λαμπάτους ενισχυτές με αμέτρητα εφέ, υπάρχει ένα ευρύ φάσμα διαθέσιμο που θα ευχαριστήσει και τον πιο απαιτητικό κιθαρίστα και θα τον βοηθήσει να βρει τον χαρακτηριστικό του ήχο. Εάν δεν είστε σίγουροι για το ποιος ενισχυτής ταιριάζει καλύτερα στις ανάγκες σας, η ομάδα του MusicPower είναι εδώ για να σας βοηθήσει. Ένα γρήγορο email με το ερώτημά σας ή μια συνομιλία με τους ειδικούς μας στο τμήμα κιθάρας μπορεί να κάνει την διαφορά!
Όλα τα προϊόντα του ηλεκτρονικού μας καταστήματος συνοδεύονται από την εγγύηση επιστροφής για 14 ημέρες και την εγγύηση καλής χρήσης 2 ετών. Μπορείτε να παραγγείλετε ένα προϊόν της επιλογής σας, να το δοκιμάσετε χωρίς εντός της προαναφερθείσας περιόδου και να το επιστρέψετε αν δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες σας ή να το αντικαταστήσετε με κάποιο άλλο προϊόν. Είμαστε πάντα δίπλα σας σε αυτή την διαδικασία.
